vn.

cf. Գժդմիմ.

ձ.

δυσχεραίνω indigne, aegre fero որ եւ ԳԺԴՄԻՄ, ԴԺԳՄԻՄ. Խոժոռիլ. դժկամակիլ. եւ Տժգունիլ. տխրիլ.

Թէ, զի զձեզ տրտմեցուցանիցեմք՝ զայս առնէաք, յիրաւի գժդմնէիք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 11։)

Յայտ առնէ երկիր ... եւ օդքն գժդմնելովն եւ քստմնելով. (Եզնիկ.։)