ԳՈՆԵԱ ԳՈՆԵԱՅ ԳՈՆԷ. τουλάχιστον ad minus, καίτοι, καίτοιγε, κᾷν, καὶ ἅν, μόνα, ἁλλά saltem Գէ՛թ. հիչ որ չէ նէ. (լծ. յն. գէ՛ ան, գա՛ն, գէ՛թի, եւ այլն)
Տեսանել գոնեայ ընդ աղօտ. (՟Ա. Պետ. ՟Ա. 12։)
Գոնեայ յայսմ հետէ զդաստացարու՛ք. (Եղիշ. ՟Ը։)
Գոնէ արդ պատմեա՛ ինձ. (Դատ. ՟Ժ՟Զ. 10։)
Գոնէ ի քղանցս հանդերձի նորա մերձենայցեն։ Գոնէ հովանին նորա հասցէ ումեք ի նոցանէ. (Մրկ. ՟Զ. 56։ Գծ. ՟Ե. 15։)
Վարանականք են, ոյք ակամայ ընտրելի առնեն զերկրորդն. ո՛րգոն, գէթ, գոնէ, փաթար. (Թր. քեր.։)
Եւ որպէս Թերեւս. ապաքէն. իսկ. անգամ. պէլքի, հէլէ, պիլէ եւ այլն. (որպէս եւ ի յն. կայ հոմաձայնութիւն).
Գոնեա դու փախուցեր զնոսա ի քաղաքէս. (Ճ. ՟Բ.)
Գոնեայ մեք արժանի ըստ մեղացն մերոց՝ զոր գործեցաքն, ընդունիմք. (Կոչ. ՟Ժ՟Գ։)
Եւ ոչ գոնեա թէ սակաւ բանիւք աշխատացոյց զսենեկապանսն՝ որ չոքանն. (Եփր. թագ.։)
Գոնեա թերեւս զթերահաւատութիւն իւրեաց պատրուակեալ ունելով. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)
Ապաւինութիւնք կարծողականք. մինն՝ գոնէ, եւ միւսն՝ թերեւս. (Նար. ՟Լ։)
Հրաժեշտ տուեալ է ամենեւին զհետ ընթանալ (երկրաւոր շահից) գոնէ խորհրդօք մտաց. (Սարկ. քհ.։)