adj.

devoured or torn by a wild beast.

adj.

θηριόβρωτος, θηριόβορος a feris comestus, devoratus, direptus Կուր՝ այսինքն կերակուր եղեալ գազանի. յափշտակեալ եւ կլեալ կամ գիշատեալ ի գազանաց. գազանակեր. գազանաբեկ.

Գազանակուր եղեւ, կամ լինել, կամ եղելոց. (Ծն. ՟Խ՟Դ. 28։ Ածազգ. ՟Գ. եւ ՟Ե։ Խոր. ՟Գ. 32. եւն։)

Յամայի վայրի գազանակուր արար զբազումս. (Պտմ. աղեքս.։)

Զիս ըստ յովսեփայ գազանակուր պատճառեալ. (Մագ. ՟Ժ՟Դ։)

Ի յարութեան խնդրէ զգազանակուրս. (Վրդն. ծն.։)