sv.

to lose all shame, to be shameless.

adj.

ԲԱՑԽՓԻԿ կամ ԲԱՑԽՓՆԻԿ. Կէս մի բաց, եւ կէս մի խփեալ. վեր ի վերոյ պարտըկած.

Մինչդեռ ամօթխածն իցէ, ստէպ խրատիցես ... մինչեւ քողընկէց բացխփիկն խաղայցէ։ Բացխփնիկ նափորտամբն խաղայցէ. (Ոսկ. եփես. եւ Ոսկ. ՟ա. տիմ. (յն. այլազգ։))