s.

ԲԱՑԱԳԱՆՉՈՒԹԻՒՆ ԲԱՑԱԳԱՆՉՈՒՄՆ. ἑκβόησις , ἑκφώνησις exclamatio, ἁπόφθεγμα acute dictum, et breve Սաստիկ գանչիւն, գոչիւն. ձայնարձակութիւն. հնչումն ուժգին. արձագանգ. եւ Առած ազդոյ.

Բացագանչութեամբ ձայնի վերուստ ի վայր զդացուցանէին արքային. (Յհ. կթ.։)

Բացագանչութիւն պատկանեալ եւ յարմարեալ ձայնիւ. (Մագ. ՟Ժ՟Գ։)

Ունկն զգայ, թէ յումմէ՛ է բացագանչումն. (Գր. հր.։)

Բայց դու մի՛ յԱստուծոյ բացագանչումն ձայնի պահանջեր. (Լմբ. սղ.։)

Ամենայն՝ որ ի նիւթոյ է կազմեալ աղօտ իմն եւ ստուերային բացագանչումն հնչմանց ունի զիմանալեացն. (Մաքս. ի դիոն.։)

Վասն ասացելոց բացագանչմանց. ո՛րգոն, ծանի՛ր զքեզ. եւ եթէ՝ մի՛ ինչ յոյժ. (Սահմ. ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բացագանչումն բացագանչմունք
accusatif բացագանչումն բացագանչմունս
génitif բացագանչման բացագանչմանց
locatif բացագանչման բացագանչմունս
datif բացագանչման բացագանչմանց
ablatif բացագանչմանէ բացագանչմանց
instrumental բացագանչմամբ բացագանչմամբք