ԲԱՐԵՏԷՐ կամ ԲԱՐԷՏԷՐ. Բարի եւ ազնուական կամ պատուական տէր.
Ո՛վ բարէտեարք իմ, ապրեցայց եւ ես ընդ ձեզ. (Հ=Յ. յունիս. ՟Բ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | բարետէր | բարետեարք |
accusatif | բարետէր | բարետեարս |
génitif | բարետեառն | բարետերանց |
locatif | բարետեառն | բարետեարս |
datif | բարետեառն | բարետերանց |
ablatif | բարետեառնէ | բարետերանց |
instrumental | բարետերամբ | բարետերամբք |