adv.

λογικῶς cum ratione, rationaliter Որպէս բանական, խոհական. իմաստութեամբ. եւ Բանաւուր՝ նուրբ կամ իրաւացի փաստիւք. մարդու պէս, խելքով, հախ ունենալով.

Բանականապէս վայելեալք յիւր գործսն, եւ ոչ անասնաբար. (Լմբ. սղ.։)

Որք բանականապէս եւ ըստ պատշաճի ընթանան առ հանդարտութիւն. իսկ որք անբանաբար եկին առ նա, եւ այլն. (Կլիմաք.։)

Ոչ հանդարտութեամբ եւ բանականապէս լինէր. (Մխ. երեմ.։)

Բանիւ ինչ ասել, եւ բանականապէս զգալ. (Փիլ. լին.։)

Մարտնչելի է բանականապէս, այլ ոչ զինուորաբար. (Առ որս. ՟Ժ՟Է։)

Բանականապէս ողբայ պատմութիւնս. (Նար. խչ.։)