adj.

unbecoming, improper, unsuitable, unfit, absurd, unseemly.

adj.

ἅτοπος, -ον. absurdus, -um, ἅλογος, irrationalis, ἁνεπιτήδειος, non idoneus, ineptus. Անպատշաճ. անճահ. անտեղի. անբանաւոր. ամօթալի. յոռի. եօլսուզ, եագըշմազ, ապէս. տե՛ս (Յոբ. ՟Դ. 8։ ՟Ի՟Է. 6։ ՟Լ՟Զ. 21։ Գծ. ՟Ի՟Ե. 27։ ՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Ա. 6։)

Գործիչ այնպիսի անպատեհից։ Զօրինակ պիտոյիցն յանպատեհ իրս դարձոյց. (Եզնիկ.։)

Անպատեհս ինչ ուտել։ Ոչ ցանկալ ինչ անպատեհից. (Սահմ. ՟Թ. ՟Ժ՟Ե։)

Մի՛ մտածեր անպատեհ կարծեօք. (Բրս. ծն.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անպատեհութիւն, ութեան

Voir tout