adj.

inseparable, indivisible.

adj.

ἁχώριστος, inseparabilis, inseparatus Որ չունի զատանիլ անջատիլ. անբաժանելի. անբաժան. անմեկնելի. այրըչմազ, նամէֆրուգ.

Զի քէն մարմինն՝ անանջատ ի բանէն՝ համապատիւ Հօր փառաւորէ. (Նար. կուս.։)

ԱՆԱՆՋԱՏ ըստ փիլիսոփայից ասի այն ինչ, որում անհնար է բաժանիլ յէութենէ իրին կամ ենթակային. որպէս բանականութիւնն ի մարդոյ, կամ սեւութիւնն յեթովպացւոց.

Անանջատիցն ոմանց ելոց ըստ ինքեանց, եւ ոմանց ըստ պատահման. (Պորփ.։)

Պատահմանց անջատից եւ անանջատից. (Յհ. կթ.։)

Որակութեանց անանջատ ախտ. (Մագ. ՀԴ։)

adv.

իբր անանջատաբար. առանց ի բաց մեկնելոյ.

Բազումս փոխանակ միոյ տեարս եւ տիկնայս ստասցիս ի ներքս ի քեզ որջացեալս, որ զքո զոգիդ անանջատ եւ անմեկնելի ջնջեն. (Փիլ. լին.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անանջատաբար

Անանջատելի

Voir tout