adj.

to marry, to give in marriage, to wed.

ն.

Տալ յամուսնութիւն զուստր կամ զդուստր. γαμίζω nuptum do, ἑκγαμίζω, ἑκγαμίσκω nuptui colloco, a domo eloco որ եւ ըստ յն. ոճոյ, է ամուսնացուցանել զինքն. առն լինել. կարգել. եվլէնտիրմէք. եվերմէք. թեէհհիւլ էթտիրմէք. եւ կարգուիլ. եվլէնմէք. Ըստ վերջնոյս այսմ իմա՛ զասելն.

Որ ամուսնացուցանէ զկոյս իւր, բարւոք առնէ. եւ որ ոչ ամուսնացուցանէ, լաւ եւս առնէ. (՟Ա. Կոր. ՟Ե. 38։ Այլ ըստ առաջնոյն ասի.)

Դաւիթ ոմն ամուսնացուցանէ զնա ի դուստր իւր Մարիամ։ Ամուսնացուցանել զորբս ընդ միմեանս. (Վրդն. պտմ.։ Մագ. ՟Ժ՟Դ։)

Նմանութեամբ ասի,

Ամուսնացուցաք զսրտնութիւն մեր ընդ դեւն բարկութեան. (Լմբ. ատ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ուցանեմ

Voix Active

Indicatif
Présent
ես ամուսնացուցանեմ
դու ամուսնացուցանես
նա ամուսնացուցանէ
մեք ամուսնացուցանեմք
դուք ամուսնացուցանէք
նոքա ամուսնացուցանեն
Imparfait
ես ամուսնացուցանեի
դու ամուսնացուցանեիր
նա ամուսնացուցանէր
մեք ամուսնացուցանեաք
դուք ամուսնացուցանեիք
նոքա ամուսնացուցանեին
Aoriste
ես ամուսնացուցի
դու ամուսնացուցեր
նա ամուսնացոյց
մեք ամուսնացուցաք
դուք ամուսնացուցէք
նոքա ամուսնացուցին
Subjonctif
Présent
ես ամուսնացուցանիցեմ
դու ամուսնացուցանիցես
նա ամուսնացուցանիցէ
մեք ամուսնացուցանիցեմք
դուք ամուսնացուցանիցէք
նոքա ամուսնացուցանիցեն
Aoriste
ես ամուսնացուցից
դու ամուսնացուսցես
նա ամուսնացուսցէ
մեք ամուսնացուսցուք
դուք ամուսնացուսցջիք
նոքա ամուսնացուսցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ ամուսնացուցաներ
դուք մի՛ ամուսնացուցանէք
Impératif
դու ամուսնացո՛
դուք ամուսնացուցէ՛ք
Exhortatif (thème du présent)
դու ամուսնացուցանիջիր
դուք ամուսնացուցանիջիք
Exhortatif (thème du passé)
դու ամուսնացուսջի՛ր
դուք ամուսնացուսջի՛ք