pl. s.

excrement, dung;
muck, manure;
filth;
place for the reception of all filth.

s.

ԱՂԲԵՒՔ որ եւ ԱՂԲԻՒՍՔ, եւ ԱՂԲԻՍ կամ ԱՂԲԵՒՍ. κοπρία sterquilinium, fimetum, stercus Աղբկուտոց. կոյտ աղբոյ, կամ կուտոց յաւելուածոց տանց. տեղի հաւաքման իրաց՝ որք աւել ածելով ի դուրս ձգին. աղտեղութիւնք. մոխրոց. չէօփլիւք, չիրքէֆ, կիւպրելիք. սիւփրիւնտիլիք. քիւլլիւք.

Յարուցանէ զաղքատն, կամ բարձր առնէ զտառապեալս՝ յաղբեւաց։ Գիրկս արկեալ աղբեւաց. (Ա. Թագ. ՟Բ. 8։ Սղ. ՟Ճ՟Ժ՟Բ. 7։ Ողբ. ՟Դ. 5։)

Նստէր յաղբիւս (կամ յաղբեւս) արտաքոյ քաղաքին. (Յովբ. ՟Բ. 8։)

Յիրաւի նստաւ Յովբ ի վերայ աղբեւացն, զի աղբեւքն վաղվաղակի երթիցեն առ աղբեւսն, զի մարմինն աղբեւք իսկ էին. (Իսիւք.։)

Ձէթս հեղեալ ի գռիհս աղբեւաց. (Նար. ՟Կ՟Է։)

Ստրուկ արդարեւ որովայնի լինելով՝ զաղբիս (կամ զաղբիսս կամ զաղբիւսս) մեծացուցանէր. (Խոր. ՟Բ. 21։)

Ուտելեաց եւ ըմպելեաց պարապեալ՝ զաղբեւս մեծացուցանէր. (Լաստ. ՟Ժ՟Է։)

Ողորմեցաւ մեզ բժիշկն երկնաւոր, եւ յարոյց յաղբեւացն. (Լծ. կոչ.։)