appetite;
desire, pleasure;
ախորժանօք, with appetite;
with pleasure.
Ախորժք. ախորժակ. ախորժումն. իշթիհա.
Ախորժանք կերակրոցն երեւեցուցանեն, եթէ որովայնապարարք եմք. (Ճ. ՟Ժ.։)
Եւ ախորժակ, ախորժեալ սովորութիւն ἑπιτήδευμα.
Ոչ անկեալք ի չար եւ ի դժնեայ ախորժանս վարուց. (Փիլ. իմաստն.։)
ախորժանօք. իբր մ. ἠδέως libenter Յօժարութեամբ. սիրով. ախորժաբար. հիւսնի իրատէթիյլէ.
Նա ախորժանօք համբերէ այսմ ամենայնի, եւ ախորժելով քաղցնու, զի դու կերակրեսցիս. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 26։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ախորժանք | |
| accusatif | ախորժանս | |
| génitif | ախորժանաց | |
| locatif | ախորժանս | |
| datif | ախորժանաց | |
| ablatif | ախորժանաց | |
| instrumental | ախորժանաւք |