s.

ԱՍԻԴ այ. կամ ԱՍԻԴԱՅ Բառ երբ. խէսիդա, կամ հասիտա. յորմէ յն. ասի՛տա. ἁσίδα Անուն անյայտ թռչնոյ, որ այլուր թարգմանի Արգիլ. եւ Յոպոպ. որպէս թարգմանի Արագիլ. եւ Յոպոպ. որպէս եւ ըստ ակիւղասայ՝ Բազէ. եւ ըստ սիմաքոսի՝ Կարապ. cf. ԱՍԻՆ։

Եթէ յղասցի ասիդն, եւ նեեսայն. (Յոբ. ՟Լ՟Թ 13։)

Ոմանք զասիդայդ հաւ ասացին. եւ այլն. (Մխ. երեմ.։ Իսկ Նար. յովէդ.) բանիւ Սեբերիանոսի՝ գազան ասէ, եւ Համամյով էդ. սողուն։ Յորոց առեալ՝ ասի եւ ի Նօնականն.

Ասիդ սողուն է սեւագոյն կերպիւ փղշտակաց երկրին, յորժամ արկանէ ըզձուն, ընդ բերանն փոխէ, եւ բուսանի ծառ. եւ այլն։