adj.

hard, inflexible.

adj.

ԱՆՏԵՂԻՏԱԼԻ կամ ԱՆ՝ՏԵՂԻ ՏԱԼԻ. ἁνένδοτος. non remissius, rigidus, inexorabilis. Որ ոչ տայ այլում տեղի. դիմակաց. անմեղկելի. խիստ. կարծր. պինդ.

Նաւահանգիստ անտեղիտալի պնդութեան ալեացն. (Պիտ.։)

Անտեղիտալի ներհական կրից. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Բ։)

Խաղաղութեան անտեղի տալի. (Լմբ. սղ.։)

Աննշան առ տիպս է անտեղի տալի. այսինքն կարծրն անգծելի. (Նիւս. կազմ.։)

(Երկինք) մարմին անտեղիտալի. (Շիր.։)

Անտեղիտալի բարուք, եւ անմիտելի. (Փիլ. իմաստն.։)

Պղինձ եւ երկաթ զխստութիւնն եւ զանտեղի տալոյն յայտ առնէ. (Ոսկ. խչ.։)