indefinitely;
confusedly, indistinctly;
implicitly.
ἁδιορίστως, ἁορίστως. indistincte, indefinite, ἁδιαφόρως. indifferenter. Առանց որոշելոյ. անորիշ. անխտիր. հասարակաբար. անյայտաբար. եւ Անխորհրդաբար կամ անպատճառ.
Խայթոց մահու մեղք, ո՛չ եթէ այս կամ այն, այլ անորոշաբար, յայտ է եթէ ամենայն մեղք. (Բրս. հց. ՟Ծ։)
Ոչ յայտնապէս, այլ անորոշաբար. (Անյաղթ պերիարմ.։)
Աստ անորոշաբար ասէ, այլուր յայտնապէս. (Առ որս. ՟Է։)
Ոչ մեծին եւ փոքուն, այլ անորոշաբար. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Է։)
Անորոշաբար կոչեաց զամենեսեան. (Լմբ. սղ.։)
Անուանքս այսոքիկ ի գիրս անորոշաբար փոփոխեն զմիմեանս. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Խ՟Դ։)
Անորոշաբար շարադասին, կամ վկայեալ. (Լմբ. հանգ.։)
Անորոշաբար բաժանիլ (ի միաբանից) ո՛չ է պարտ. (Բրս. հց. ՟Լ՟Բ։)
ἁχωρίστως. indivise, inseparabiliter. Անբաժանաբար. անանջատաբար.
Անորոշաբար արարչագործել զամենայն որդւոյ ըսն աստուծոյ (հօր). (Աթ. ՟Ը։)
Որդի անդստին ի բնութենէ հօրն անճառապէս եւ անորոշաբար։ Որ առ աստուծոյ եւ ընդ աստուծոյ է անորոշաբար, եւ ոչ արտաքոյ նորա. (Սարգ. ՟բ. պետ. յռջբ։ եւ Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ա։)
Յերիս անձինս անորոշաբար բաժանեալ, եւ անխառնաբար միաւորեալ. (Տօնակ.։)