adj.

cf. Անհարսն.

adj.

ἁνύφευτος, ἁπειρόγαμος. innupta, nuptiarum expers, intacta. Կոյս անապական. ոչ մտեալ յառագաստ հարսնութեան. պսակեալ որպէս հարսն ընդ փեսայի, այլ առանց մերձաւորութեան. անփորձ յառնէ. անշաղախ. միշտ կոյս, կոյս եւ մայր, մայր եւ կոյս.

Կոյս անհարսնացեալ։ Անհարսնացեալ մայր։ Աստուածածին անհարսնացեալ. եւ այլն. (Շար.։ Ժմ.։ Գանձ.։ Տաղ.։ ՃՃ.։)

Յանհարսնացեալ կուսէն. (Դամասկ.։) Ասի եւ

Անհարսնացեալ ծնունդ (փրկչին). այս ինքն առանց գործակցութեան առն. (ՃՃ.։)