adj.

firm, unshakeable;
indissoluble, incorruptible;
inviolable.

adj. adv.

ἅρρηκτος. infractus, immotus, ἅθραυστος, inconcussus, firmus. Որ չէ՛ խախուտ կամ խախտեալ. որ եւ ԱՆԽԱԽՏԵԼԻ. անքակտելի. անդրդուելի. ամբողջ. անփորձ. չըխախտած, պատռուածք մը չունեցօղ, ամուր. գավի, միւհքէմ.

Աշխարհս այս իբրեւ զտուն մի անխախուտ ցուցցի. (Պիսիդ.։)

Անխախուտ մնացեալ լիութեամբն. (Ագաթ.։)

Ողջ ամբողջ անխախուտ մնասջիք. (Յհ. կթ.։)

Անարատ եւ անխախուտ պահէ զլեալսն. (Եզնիկ.։)

Պահեա՛ զհօտս քո անխախուտ։ Զկուսական արգանդն անխախուտ պահեաց. (ՃՃ.։)