adj.

not deserving condemnation, blameless.

adj.

ἁκατάκριτος. indemnis, irreprehensibilis Զոր չէ օրէն դատապարտել. անպարտ. անմեղ. եւ անստգիւտ. անպարսաւ. անարատ. հիւքմ օլունմազ, թազիր օլունմազ, սուչսուզ.

Զանդատապարտսն իբրեւ զդատապարտ վարեալք. (Յհ. կթ.։)

Եւ զմեզ անդատապարտ պահեա՛ ի քահանայագործութիւն. (Պտրգ.։)

Անդատապարտ մնաց ի կանոնական հրամանաց. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Իբրեւ զքո անդատապարտ գաղափար։ (Նար. խչ.։)

Ա՛յլ դատապարտելոցն, եւ ա՛յլ անդատապարտիցն վայելէ ժուժկալութիւն. (Կլիմաք.։)

Ուր չիք դատապարտութիւն. ազատ. պարզերես.

Անդատապարտ երանութիւն։ Անդատապարտ համարձակութիւն. (Նար. ՟Ժ՟Ա. եւ Նար. կուս.։)