adj.

ԱՄԲԱՐՇՏԱԳՈՅՆ կամ ԱՄՊԱՐՇՏԱԳՈՅՆ ἁσεβέστερος, δυσσεβέστερος, ἁσεβέστατος. magis impius, impiissimus. Առաւել ամբարիշտ, եւ ամբարշտական. աւելի գէշ, ա՛լ չար. տահա քէօթիւ. փէք քէնա.

Ամպարիշտ է, որ ... ամպարշտագոյն քան զիշխանս, որ ... եւ այլն. (Յոբ. ՟Լ՟Դ. 18։)

Ամբարշտագոյն քան զամենայն հերձուածողս. (Շ. թղթ.։)

Առ աստուածսն ամպարշտագոյն կոչելով (զվկայն). (Նիւս. թէոդոր.։)

Այլ միւսն եւս՝ զոր ասեն, ամբարշտագոյն է քան զամենայն. (Եզնիկ.։)

Չի՛ք ինչ քան զայն բարբառ ամբարշտագոյն՝ օրէնս դնել դատաւորին. (Ոսկ. ես.։)

Ամպարշտագոյն անարժանագործութիւն։ Քան զամենայն ամպարշտագոյն է. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. նխ. ՟բ.։)

Ամպարշտագոյն գեր զասացեալսս՝ այս էր. (Յհ. իմ. պաւլ.։)