adj.

filled, full;
— պտղովք ծառք, trees loaded with fruit.

adj.

ԱԿԱՂՁԵԱԼ. ԱԿԱՂՁՈՒՆ. գրի եւ ԱԿԸՂՁԵԱԼ. լի (բեռամբք). լցեալ, խռկեալ. խճողեալ. լիուլի. լեփ լեցուն. տօփտօլու. Ըստ Հին բռ. դիզեալ կամ լցեալ։

Ի խաղաղ նաւահանգիստն հասանիցեմք բազում բեռամբք ակաղձելովք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 23. (յն. լոկ, բեռամբք)։)

Ծառք բարձրածայրք պտղովք ակաղձեալք։ Զերկիր ակըղձեալ բոլորաւէտ լրութեամբ. (Պտմ. աղեքս.։ Պիտ.։)

Թերեւս իբրեւ զձագ մի աղաւնոյ տեսանիցես ի հեռուստ զնաւն ակաղձուն։ Տեսանեն կապեալ կծկեալ զնաւն ակաղձուն. (Վեցօր. ՟Զ. ՟Է։)