կամ ԱԹԱԲԵԿ, կամ ԱԹԱԲԱԿ, եւ ԱԹԱԲԷԿՈՒԹԻՒՆ կամ ԱԹԱԲԱԿՈՒԹԻՒՆ։ Բառ թուրք. աթապէյ, աթապէյլիք. որ է Հայր տէր. հայր իշխան. թագաւորահայր, փոխարքայ. եւ իշխանութիւն նորին։ Գտանի առ յետին մատենագիրս յետ գալստեան թաթարաց։
Առնու յինքն զպատիւ աթաբակութեան, սպանեալ զխազ բեկն աթաբակ. (Ոսկիփոր.։)