s.

consanguinity;
affinity, alliance by marriage;
analogy, likeness, resemblance.

s.

συγγένεια, cognatio, conjunctio Ազգակիցն գոլ. ազգականութիւն. արենակցութիւն. եւ Բնութենակցութիւն. եւ Բնութիւն.

Ի նախնեացն յարենէ որ ասին ազգակցութիւնքն։ Որ ինչ յազգակցութեան՝ առ որդիսն, ծնօղքն. (Փիլ.։)

Քանզի ազգակցութիւնն մի է։ Առ մարմնական ազգակցութիւնս այսպիսի ախտակցութիւնս ունիմք։ Ոչ հեռի ի միմեանց գոլով ժամանակաւ եւ ազգակցութեամբ. (Մխ. դտ.։ Սարգ. յկ. ՟Է։ Ճառընտ.։)

Այն է հարազատ քումդ ազգակցութեան։ Անպարտակիրն ազգակցութեան երկնիչ վերստին. (Նար. ՟Հ՟Դ. եւ Նար. կուս.։)

Որ անկաւն՝ դարձեալ կանգնեցաւ, գալով բանին յազգակցութիւն հողեղինացս. (Համամ առակ.։)

Հասարակ է ի վերայ երկոցունց ազգակցութեանն իրաւունք. (Բրս. թղթ.։)

Կցորդութիւն. մերձաւորութիւն. ընտանութիւն. համանմանութիւն. համեմատութիւն.

Ազգակցութիւն մարդկան ընդ վերնոց բնակութեանցն։ Եղբայրասէր կրօնաւոր ազգակցութիւն ունի առ Քրիստոս։ Լուսինն առ մեզ ունի ազգակցութիւն խոնարհութեամբն։ Ազգակցութիւն իմն առ նախկինսն համանգամայնքն ընդունին։ Խեցեաւն սրբէր զամանն խեցեղէն. ազգակցութեամբն զազգակիցն մխիթարէր։ (Յհ. իմ. եկեղ.։ Նեղոս.։ Շ. բարձր.։ Անյաղթ համանգ.։ Իսիւք.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ազգակցութիւն ազգակցութիւնք
accusatif ազգակցութիւն ազգակցութիւնս
génitif ազգակցութեան ազգակցութեանց
locatif ազգակցութեան ազգակցութիւնս
datif ազգակցութեան ազգակցութեանց
ablatif ազգակցութենէ ազգակցութեանց
instrumental ազգակցութեամբ ազգակցութեամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անազգակցութիւն, ութեան

Voir tout