adj.

cf. Ազատարար.

adj.

Ազատեցուցիչ. ազատարար. փրկիչ, փրկարար.

Ազատիչդ մատնելոց. (Նար. ՟Լ՟Ե։)

Գերեաց ազատիչ. (Շար.։)

Զազատիչն ադամային զաւակիս ի նորին ծառայութենէ. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ա։)

Երկիւղի ազատիչ. իմա՛ փարատիչ։ (Եպիփ. խչ.)