adj. s.

cf. Քնարերգ.

adj. s.

ՔՆԱՐԵՐԳ կամ ՔՆԱՐԵՐԳԱԿ. κιθαρῳδός citharoedus. Երգիչ քնարաւ. քնարահար.

Ձայն քնարերգաց եւ երաժշտականաց. (Յայտ. ՟Ժ՟Ը. 22։)

Զքնար ոք տեսանելով զգեղեցիկ կազմեալ, զքնարին արարիչ եւ կամ զքնարերգական իմանայցէ։ Ոչ գրեմ իսկ եսայեայ զայսպիսիս. քնար զնա ի ներքոյ եդեալ՝ իմանամ զնոյն ինքն զքնարերգական՝ զԱստուած. (Առ որս. ՟Է։ Աթ. համբ.։)