Քաջառու

adj.

εὑλαβής qui bene res capessit. Քաջ մտառու. ուշեղ. սրամիտ.

Զմէ՞ ի քաջ մտառուացն ... հի՞մ ի քաջ առուացն՝ զնոյնս եւ ի վատառուացն պահանջես հազարս. (Պիտ.։)