pl. s.

Arabs;
Turks.

s.

ՏԱՃԿԱՍՏԱՆԵԱՅՔ կամ ՏԱՃԿԱՍՏԱՆՔ. Բնակիչք երկրին փիւնիկեցւոց կամ քանանացւոց. արաբացւոց եւ ասորւոց.

Փախստեայք էին արարեալք զտաճկաստանեայսն (կամ զտաճկաստանսն)։ Ամենայն թագաւորացն արաբացւոց՝ զտաճկաստանաց ասէ. (Մամիկ.։ Մխ. երեմ.։ Իսկ ՟Բ. եւ ՟Գ. Մակ. ուր ի մեզ Տաճկաստան ասի, ըստ յն. դնի Փիւնիկէ։ Եւ ըստ այսմ քանանուհին կոչի տաճիկ ասորի, այսինքն փիւնիկ ասորի. Մծբ. ՟Բ։)