s.

ՏԱՂԱՒԱՐԱՀԱՐՔ ՏԱՂԱՒԱՐԱՀԱՐՈՒԹԻՒՆ ՏԱՂԱՒԱՐԱՇԻՆՈՒԹԻՒՆ. σκηνοπηγία tabernaculi compactio, fictio, collocatio;
scenopegia, sacrum sive festum tabernaculorum Հարումն տաղաւարի. կանգնումն խորանի այսինքն վրանի. շինելն եւ կառուցանելն զտաղաւար. շաթըր կամ շաթը գուրմուսը, գուրուլմասը. ուստի եւ տօն կարգեալ ի յիշատակ վրանաբնակութեան յանապատի՝ կոչեցաւ Տօն տաղաւարահարաց կամ տաղաւարաց. գամըշ պայրամը.

Ի հնգետասաներորդի աւուր ամսեանն եօթներորդի՝ տօն տաղաւարահարաց։ Աիռնել զտօն տաղաւարահարաց։ Ի տօնի տաղաւարահարացն։ Ըստ բանի աւուրցն տաղաւարահարաց.եւ այլն։

Տօնէին զտաղաւարահարսն. (Նախ. նեեմ.։)

Եւ զի այն տաղաւարահարք օրինակ էին այսր տաղաւարաց՝ որ ի պետրոսէ ասացան, ի նմին ժամու փոխանակ այսր զգալի տաղաւարացս հայր զանձեռագործ տաղաւարն ցուցանէր. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Բ։)

Պետրոս զխորհուրդ սուրբ երրորդութեանդ ի զարհուրմանէն ի տաղաւարաշինութեան բարբառէր ... Զտօն տաղաւարահարութեան. (Ճշ.։)

Ի ժամ տաղաւարահարութեանն մտանէր ի սրբութիւն սրբութեանցն. (Ոսկ. ի ծն. քրիստոսի.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տաղաւարահարութիւն տաղաւարահարութիւնք
accusatif տաղաւարահարութիւն տաղաւարահարութիւնս
génitif տաղաւարահարութեան տաղաւարահարութեանց
locatif տաղաւարահարութեան տաղաւարահարութիւնս
datif տաղաւարահարութեան տաղաւարահարութեանց
ablatif տաղաւարահարութենէ տաղաւարահարութեանց
instrumental տաղաւարահարութեամբ տաղաւարահարութեամբք