s.

cf. Տագնապ.

s.

ՏԱԳՆԱՊՈՒԹԻՒՆ ՏԱԳՆԱՊՈՒՄՆ. ἁγωνία angor, angustia. Տագնապ. տագնապիլն.

Որ ինչ տագնապութեան իրք կարծիցին։ Մովսէս նախ երկեաւ յօձէն բազում տագնապութեամբ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15։ ՟Բ. 3։)

Դողացեալ զարհուրեալ էր եգիպտոս յառաջին տագնապութեանցն, որ եղեն ի նա յասորեստանւոյն. (Գէ. ես.։)

Անդադար տանջանք, եւ աններելի տագնապումն։ Ուժգին լլկանօք իսպառ տագնապմամբ ի ծովին։ (Խորտիկք) հեշտութիւնք միայն ճաշակելեացն են. իսկ տագնապումն եւ վիշտք՝ բոլորն շարունակեալ անդամոցն. (Մանդ.։ Նար. ՟Ծ՟Դ։ Մագ. ՟Ի՟Է։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տագնապութիւն տագնապութիւնք
accusatif տագնապութիւն տագնապութիւնս
génitif տագնապութեան տագնապութեանց
locatif տագնապութեան տագնապութիւնս
datif տագնապութեան տագնապութեանց
ablatif տագնապութենէ տագնապութեանց
instrumental տագնապութեամբ տագնապութեամբք