s.

διωγμός persecutio. Հալածելն, իլն. հալածանք, վտարումն. մերժումն.

Նեղութեան կամ հալածման վասն բանին. (Մրկ. ՟Դ. 17։)

Եւ եղեւ հալածումն մեծ ի վերայ եկեղեցւոյն յերուսաղէմ. (Գծ. ՟Ը. 1։)

Մերժումն վշտաց, հալածումն հեծութեանց. (Նար. ՟Ղ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հալածումն հալածմունք
accusatif հալածումն հալածմունս
génitif հալածման հալածմանց
locatif հալածման հալածմունս
datif հալածման հալածմանց
ablatif հալածմանէ հալածմանց
instrumental հալածմամբ հալածմամբք