s.

faculty of speech.

s.

կարողութիւն կամ ներգործութիւն խօսելոյ, եւ յայտնելոյ զմիտս.

Հրաշափառապէս բարեգործեսցե՛ս բադ կենդանի ինձ խօսողութիւն անսայթաքելի. (Նար. ՟Ժ՟Ը։)

(Ադամ) հրամանատար եւ անուանադիր նոցա է խօսողութեամբ բանին. (Վեցօր. ՟Զ։)

Զխօսողութիւնն որով պարտ է աւելագոյն գտանել, յանխօսուն բարս անասնոց փոփոխեմք. (Ոսկ. ես.։)

Սոյն միտք պաշտին ի հրեշտակս, եւ ի դեւս, եւ ի մարդիկ, որ ոնին խօսողութիւն. (ՃՃ.։)

Ասեն իմաստունք յունաց զխոհականութիւն գոլ բանաւորութիւն, եւ զանուանագիտութիւն՝ խօսողութիւն. (Վրդն. ծն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խօսողութիւն խօսողութիւնք
accusatif խօսողութիւն խօսողութիւնս
génitif խօսողութեան խօսողութեանց
locatif խօսողութեան խօսողութիւնս
datif խօսողութեան խօսողութեանց
ablatif խօսողութենէ խօսողութեանց
instrumental խօսողութեամբ խօսողութեամբք