s.

betrothed, affianced husband, intended.

adj. s.

μνηστήρ, μνηστεύων desponsatus, et sponsus, procus. այր՝ որ խօսեալ է զկոյս զոք՝ իւր ի հարսն. փեսայ կուսի նշանելոյ.

եթէ աղջիկ՝ որ խօսեալ է յամուսնութիւն՝ փոխի յատելութիւն առ խօսնայրն։ Մինչեւ ցերկուս ամս կացցէ խօսնայրն։ (Մխ. դտ. կամ Օրէնք թգ.։)

Սեպհականեալ մակդիր սրբոյն յովսեփայ աստուածահայր կոչեցելոյ, որ խօսեցաւ եւ էառ իւր ի կին զամենասուրբ կոյսն, եւ մնաց միշտ առանց գիտելոյ զնա.

Որոյ պահապան էր խօսնայրն անեղծ, եւ անապականութեան բնակից։ Հանդերձ յովսեփաւ իւրով խօսնարամբն. (Գր. սքանչ. ի կոյսն.։)

Զխօսնայրն ունէր վարուցն պահապան. (Բրս. ծն.։)

Զյովսէփ զխօսնայրն մարիամու կուսին. (Շ. մտթ.։)

Ըստ օրինացն խնամոց խօսնայր ունէր զյովսէփ. (Վանակ. յուրախացիրն.։)