adj.

that has many joints;
false;

adv.

Piecemeal.

adj.

Ուր իցեն բազում յօդք կամ յօդուածք, եւ զօդմունք. որոյ բազում են խաղալիք անդամոց. բազմամասն. խաղերը կամ կապը շատ.

Զի չէ՛ մարդ, թէ մի գնացք լինիցին բազմայօդ յօդուածոց նոցա։ Բազմայօդքն լքեալք անկանէին, եւ յօդակոտոր ի միմեանց յօդքն քակտէին. (Վեցօր. ՟Ա. եւ ՟Թ։)

Բնութիւնս մեր նոյնպիսի է բազմայօդ եւ կցկցելով. (Վրդն. ծն.։)

adv.

ԲԱԶՄԱՅՕԴ. մ. Յօդ յօդ. յօշ յօշ. կտոր կտոր.

Որով խորտակի բազմայօդ՝ ի վերայ շրջեալ մարդկային բնութեանս չարութիւն, զոր նաւս թարսշայ մարգարէն անուանէ. (Նիւս. երգ.) յն. բազմահե՛րձ. πολυσχιδῶς

adj.

ԲԱԶՄԱՅՕԴ. ա. որպէս Ստայօղ, պաճուճեալ. ...

Զբազմայօդս զայս եւ զշնչականս ստորին խաբէութիւնս. (Սարկ. լս.։)