s.

notification of goodnews;
preaching the Gospel.

s.

Աւետարանելն՝ ըստ ամենայն առման. որպէս աւետաւորութիւն. աւետումն.

Հաւատամք գաբրիէլի աւետարանութեանն. (Կամրջ.։)

Նա զամնեսեան կոչեաց. բայց ընկալան զաւետարանութեան կոչումն ոմանք. (Լմբ. յովէլ.։)

Ընդ նոսին աւետարանոթեամբ քարոզեսցուք զքո միայն զսքանչելիսդ. (Շար.։)

Եւ Պաշտօն եւ գործ աւետարանչի. քարոզութիւն կամ բան եւ վարդապետութիւն աւետարանի.

Շնորհ առաքելութեան, մարգարէութեան, աւետարանութեան, Յճխ. (՟Ե։)

Զի մի՛ հայհոյեսցի պաշտօնն մեր, այսինքն աւետարանութիւնն մեր։ Եղիցես դու քաջալերեալ ի պաշտաման քում, այսինքն յաւետարանութեան քում. (Եփր. ՟բ. կոր. եւ Եփր. ՟բ. տիմ.։)

Պօղոս, որ հրաման աւետարանութեան էառ. (Զքր. ծործոր.։)

Աշակերտեալ նմին սովորական աւետարանութեան. (Կորիւն.։)

Վա՛յ է հոդւոյ՝ որ ոչ պահեաց զաւետարանութիւն ամբիծ. (Վրք. հց. ՟Գ։)

Սարսափելի աւետարանութիւն փրկչին Քրիստսի, թէ որ ուրասցի զիս. (Յհ. կթ.։)

Մեծացուցեր զնոր աւետարանոթեանդ պատիւ. (Նար. ՟Ղ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աւետարանութիւն աւետարանութիւնք
accusatif աւետարանութիւն աւետարանութիւնս
génitif աւետարանութեան աւետարանութեանց
locatif աւետարանութեան աւետարանութիւնս
datif աւետարանութեան աւետարանութեանց
ablatif աւետարանութենէ աւետարանութեանց
instrumental աւետարանութեամբ աւետարանութեամբք