s.

perspiration, exudation, exhalation;
vapour.

s.

ἑκπνοή exspiratio, exhalatio Արտաքս կամ ի դուրս տալն զշունչ կամ զոգի. որպէս Սփռումն շոգեաց կամ գոլորշեաց ի ձեռն բնութեան.

Զայն՝ որ ընդ եթերն շնչեն շունչքն ի չորոյն հողմն կոչեմք, իսկ օդ (կամ սիւք) զառ ի գիջոյն բերեալ արտաշնչութիւքն. (Արիստ. աշխ.։)

Անյայտս վտառս կոչեն զարտաշնչութիւն ամենայն մարմնոյն, ըստ որում շոգիք իմն բազում ի ձեռն անգայտութեան մորթոյն թափանցիկ լինի. (Նիւս. բն. ՟Ի՟Բ։)

Եւ այսմ իսկ սեռի՝ վերաշնչութիւն, եւ արտաշնչութիւն ասեմք. (Պղատ. տիմ.։)

Որպէս Շնչառութիւն եւ շնչատուութիւն, եւ հառաչանաք.

Ղօղակք ոչ ունին հագագ արտաշնչեն ի ջուրսն. (Զքր. կթ.։)

Զընդունական դրունսն թիւրելով ... եւ փակելով, տրտմութիւն առտուիցէ, եւ արտաշնչութիւնս. (Պղատ. տիմ.) յն. ἅση fastidium

Կականումն, եւ արտաշնչութիւնք. (Մագ. ՟Զ։)

Որպէս Աւանդումն ոգւոյ. անշնչութիւն.

Ի վերայ քո մեռան արտաշնչութեամբն կենդանին. (Թէոդոր. խչ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif արտաշնչութիւն արտաշնչութիւնք
accusatif արտաշնչութիւն արտաշնչութիւնս
génitif արտաշնչութեան արտաշնչութեանց
locatif արտաշնչութեան արտաշնչութիւնս
datif արտաշնչութեան արտաշնչութեանց
ablatif արտաշնչութենէ արտաշնչութեանց
instrumental արտաշնչութեամբ արտաշնչութեամբք