s.

knowledge of God, theodicy.

s.

որ եւ ԱՍՏՈՒԱԾԱԾԱՆՕԹՈՒԹԻՒՆ. θεογνωσία dei cognitio Գիտութիւն Աստուծոյ. ծանօթութիւն ճշմարտին Աստուծոյ, եւ աստուածային իրաց.

Որքան ինչ ճառք աստուածգիտութեան են. (Դիոն. ածայ.։)

Զմոլորեալսն դարձուցանել յածգիտութիւն. (Յճխ. ՟Բ։)

Զդարձ աշխարհիս հայոց յանգիտութենէ կռապաշտութեան յաստուածգիտութեան ճշմարտութիւն. (Փարպ.։)

Որ զխորհուրդս փրկականս աստուածագիտութեան շնորհեցեր մեզ ի ձեռն քահանայապետին քո եւ վկային. (Շար.։)

Կուսական արեամբն զաստուածգիտութեան արբուցեալ զկաթն. (Խոր Հռիփս։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստուածգիտութիւն աստուածգիտութիւնք
accusatif աստուածգիտութիւն աստուածգիտութիւնս
génitif աստուածգիտութեան աստուածգիտութեանց
locatif աստուածգիտութեան աստուածգիտութիւնս
datif աստուածգիտութեան աստուածգիտութեանց
ablatif աստուածգիտութենէ աստուածգիտութեանց
instrumental աստուածգիտութեամբ աստուածգիտութեամբք