adj.

astronomy.

s.

ἁστρονομία. astronomia. Ուումն եւ գիտութիւն աստեղաց՝ բաշխելով զդիրս նոցա, եւ ստէպ զննելով զանմոլարս եւ զմոլորակս՝ բաժանելիս յիրերաց, եւ դիտելիս ըստ յատկութեան շարժմանց նոց. որ է մասն ուսումնականին, այս ինքն մաթէմաթիգայի. եւ մասն է նորա տոմարականն. աստղաբաշխութիւն.

Աստեղաբաշխութիւն ենթակայ ունի զերկնային մարմին. իսկ կատարումն ո՛չ եթէ զառնելն նման նմա, այլ դիտել զշարժումն նորա։ Աստեղաբաշխութեան ենթակայ գոյ երկնային մարմին. իսկ իմաստասիրութեան նոյն ինքն աստեղաբաշխութիւնն է ենթակայ. (Սահմ. ՟Դ. ՟Ժ՟Ա։)

Զաստեղաբաշխութիւնն գտանել ասեն բաբելացիք ի ձեռն զորոստոսի (զրադաշտ մոգի), եւ երկրորդ՝ եգիպտացիքն ընկալան. (Նոննոս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստեղաբաշխութիւն աստեղաբաշխութիւնք
accusatif աստեղաբաշխութիւն աստեղաբաշխութիւնս
génitif աստեղաբաշխութեան աստեղաբաշխութեանց
locatif աստեղաբաշխութեան աստեղաբաշխութիւնս
datif աստեղաբաշխութեան աստեղաբաշխութեանց
ablatif աստեղաբաշխութենէ աստեղաբաշխութեանց
instrumental աստեղաբաշխութեամբ աստեղաբաշխութեամբք