to be bereaved of children
ԱՆԶԱՒԱԿԻՄ որ եւ ԱՆԶԱՒԱԿԱՆԱԼ. ἁτεκνόομαι, ἁποκτείνομαι. liberis orbor. Անզաւակ մնալ. անորդի լինել.
Գուցէ անզաւակիցիմ յերկոցունց ի ձէնջ ի միում աւուր։ Բայց ես որպէս անզաւակեցայ, անզաւակեցայ։ Ի դրունս ժողովրդեան իմոյ անզաւակեցան։ Թէպէտեւ սնուսցեն զորդիս իւրեանց, անզաւակեսցին ի մարդկանէ։ Ազգդ քո ոչ եւս անզաւակեսցի. (Ծն. ՟Ի՟Ե. 45։ ՟Խ՟Գ. 14։ Երեմ. ՟Ժ՟Ե. 7։ Ովս. ՟Թ. 12։ Եզեկ. ՟Լ՟Զ. 15։)
Եւ մի՛ եւս սպառսպուռ անզաւակեսցի մայր սիոն ի մանկանց առագաստի. (Յհ. կթ.։)
Զաւակաց կամեցան յարուցանել, զի աշխարհս մի՛ անզաւակեսցի։ Անզաւակեցան արգանդք նոցա յուղիղ ծննդենէն. (Եփր. ծն.։)