adj.

whose ears are cut.

adj.

ԱԿԱՆՋԱՏ գրի եւ ԱԿԸՆՋԱՏ. ὡτότμητος auribus truncatus Ոյր հատեալ է ունկն, կամ ի բնէ պակասաւոր են ականջք. անկաճը կտրած. գուլագսըզ, գուլազը քեսիք.

Այր կաղ... կամ ականջատ։ Զարջառ եւ զոչխար զականջատ կամ զկրճատ. (Ղեւտ. ՟Ի՟Ա. 18։ ՟Ի՟Բ. 23։)