adj. s.

cf. Ազատագունդ.

adj.

cf. ԱԶԱՏԱԳՈՒՆԴ.

Ազատաժողով արեաց գնդին. (Ուռպ. ՟Ժ՟Դ։)

Բառնալ զազատախումբ տոհմն յաշխարհէ հայոց հանդերձ նորին հեծելովք. (Ղեւոնդ. ՟Զ. ուր եւ ասի իբր ՟Գ.)

Կոչէր առ ինքն զհամազունս իւր՝ զազատախումբ բանակին։