ՕՏԱՐԱՇԽԱՐՀԱՑԻ ՕՏԱՐԱՇԽԱՐՀԵԱՅ ՕՏԱՐԱՇԽԱՐՀԻԿ. ἁλλοδαπός, -ή, -όν regionis exterae, extraneus. Որ է օտար աշխարհէ. օտարական. օտար ոք կամ ինչ.
թէեւ ինձ ոչ հաւատս իբր օտարաշխարհացւոյ, հա՛րց զգաւառականդ քո. (Եղիշ. յար.։)
Ի բացարձակ օտարաշխարհեայ քաղաքաց. (Պիտ.։)
եթէ ո՞րչափ եւս ի քեզ յօտարաշխարհիկս։ Զայս թեկղ հալածական օտարաշխարհիկ տա՛ր առ քեզ։ Այն զի՝ մի անձն (յովնան) եմուտ ի քաղաքն՝ օտարաշխարհիկ եւ անծանօթ յամենեցունց. (Եղիշ. ՟Ը. Ճ. ՟Ա.։ Լաստ. ՟Ժ՟Ա։)
Եթէ երթանայցէ ոք օտարաշխարհիկ. (Եփր. աւետար.։)