Օտարաշարժ

adj.

Յայլոց կամ արտաքուստ շարժեալ.

Իցեն եւ ի զղջմունսն ինքնաշարժք, որ խոնարհութիւնն ունին կատարումն. եւ անշարժ, որ ի սնափառութիւնն աւարտի. (Կլիմաք.։)