մ. ἁλλοτριότατος, παρὰ ταύθ’ alienissimus, praeter haec. Առաւել կամ կարի օտար. անսովոր. աննման.
Բայց գրեթէ օտարագոյնյեղանակաց այսոքիկ։ ասի եւ այրն կին ունել, եւ կինն այր. բայց երեւեցաւ օտարագոյն յՈւնելոյ գոլ (ի կարգի ստորագրութեանց). (Արիստ. ստորոգ.։)
Որ այժմ օտարագոյն յայսցանէ՝ իբրու ասել ի տաղս՝ օրինագրելոց են. (Պղատ. օրին. ՟Ժ՟Բ։)
Օտարագոյն ինչ եւ անծանօթ կերպարանօք։ Ոչ օտարագոյն ի միմեանց արուեստախօսեալ. (Ագաթ.։)