cf. ՕԺԱՆԴԱԿՈՒԹԻՒՆ.
Օժընդակութեամբ նորա իշխեցից մատուցանել քեզ պատիւն եւ փառս։ Օժընդակութեամբ արտաշեսի մերժիցեն եւ զզարմ եւ զզաւակ քո ի թագաւորութիւն։ Յօժանդակութիւն պատիր խաբէութեանն. (Սարկ. աղ.։ Արծր. ՟Ա. 10։ ՟Գ. 4։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | օժընդակութիւն | օժընդակութիւնք |
accusatif | օժընդակութիւն | օժընդակութիւնս |
génitif | օժընդակութեան | օժընդակութեանց |
locatif | օժընդակութեան | օժընդակութիւնս |
datif | օժընդակութեան | օժընդակութեանց |
ablatif | օժընդակութենէ | օժընդակութեանց |
instrumental | օժընդակութեամբ | օժընդակութեամբք |