adj.

ՔՐԻՍՏՈՍԱՊՍԱԿ ՔՐԻՍՏՈՍԱՊՍԱԿԵԱԼ. Ի քրիստոսէ կամ քրիստոսիւ պսակել, թագ ընկալեալ.

Քրիստոսապսակ աստուածասէր արքայիդ հոռոմոց էմմանուէլի. (Շ. թղթ. եւ Գր. տղ. թղթ.։)

Ո՛վ քրիստոսապսակեալ արքայ հռովմեյեցւոց։ քրիստոսապսակեալ բարի եւ յաղթօղ ինքնակալի. (եւ այլն. անդ։ եւ Մագ.։ Յհ. կթ.։)

Ի գուրգենայ աստուածասէր քրիստոսապսակեալ արքայէ. (Նար. երգ.։)

Այլեւայլ գեղեցիկ խորհրդով ասի եւ զսրբոյ խաչէն եւ զեկեղեցւոյ.

Աստուածազարդ քրիստոսապսակեալ փայտ սուրբ։ Երկրպագեալ աստուածազարդ քրիստոսապսակեալփայտի խաչին. (Անյաղթ բարձր.։ Արծր. ՟Դ. 11։)

Աստուածազարդ եւ քրիստոսապսակեալ վէմ սուրբ. (Անան. եկեղ։)