s.

Բառ անստոյգ. եթէ չիցէ գրելի՝ Հնարք, կամ Քնար.

Զգեցան մեղք քհնարք իւրեանց զանօթս իւրեանց, եւ կացին ի վերայ կամրջին՝ որ անցուցանէր ի տուն կենաց. (Եփր. համաբ.։)