Քերթելն. կերտելն զբանաստեղծութիւն.
Ներհմտութիւն քերականի, բայց (այիսնքն բանի). քերթումըն քերթողի. (Շ. վիպ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | քերթումն | քերթմունք |
| accusatif | քերթումն | քերթմունս |
| génitif | քերթման | քերթմանց |
| locatif | քերթման | քերթմունս |
| datif | քերթման | քերթմանց |
| ablatif | քերթմանէ | քերթմանց |
| instrumental | քերթմամբ | քերթմամբք |