չ.

ՔԱՒՉԱՊԵՏԵԼ. Քահանայապետ լինել, եւ կատարել զգործ քահանայութեան.

Ի վրթանայ որդի ծնեալ՝ համբակատիպ քաւչապետեալ (կամ քաջապետեալ). (Շ. վիպ.։)

Եւ քահանայիցն քաւչապետել՝ աղօթիցն նախաձեռնութեամբ. (Հ։ եւ Ոսկիփոր.։)