ն.

ՔԱՐՏԱԿԱՏԵՄ կամ ՔԱՐԿԱՏԵՄ. Բառ անյայտ, որպէս Կարթակոտոր առնել, կամ ոպէս ռմկ. քէրթէիք քէրթիք կտրտել.

Որք մտեալ քարտակատեցին (ա՛յլ ձ. քարկատեցին) զնա տապարօք ի սենեկի անդ, եւ սպանին. (Արծր. ՟Բ. 3։)