adj.

Բարեձեւ. քաջակերպ. վայելչական.

Հանդերձքն՝ նշանակաւ՝ բարեցարդուիթիւն, եւ որ առ բազումսն է քաջաձեւ եւ բարգաւաճ. (Փիլ. լին. ՟Դ. 213։)

Քրտունք՝ որ ի կողից իւրոց իցեն, քաջաձեւք եւ գեղեցիկք են. նոյնպէս եւ ինչք յիւրոց վաստակոց. (Ոսկիփոր.։)