s.

Քաջահաճոյ լինելն. ունելն զբան հաճելի.

Վասն այլով իւիք քաջահաճութեանց պատահմանց, ի զարմացումն եկեալք՝ աստուածս անուանեցին. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Որ ի ներքուս զբարեմասնուեանն սովորեցին նկարագրել զգեղ, այլ իմն ընդդիմակօք զքաջահաճութիւնն ստորագեն. (Սկեւռ. լմբ.։)

Իսկ անդ.

Ըստ կամաւոր քաջահաճութեան. իմա՛ բարեհաճութիւն, հաւանութիւն, յօժարութիւն։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif քաջահաճութիւն քաջահաճութիւնք
accusatif քաջահաճութիւն քաջահաճութիւնս
génitif քաջահաճութեան քաջահաճութեանց
locatif քաջահաճութեան քաջահաճութիւնս
datif քաջահաճութեան քաջահաճութեանց
ablatif քաջահաճութենէ քաջահաճութեանց
instrumental քաջահաճութեամբ քաջահաճութեամբք